Godina izdanja: 1850 - 1899.
Autor: Domaći
ISBN: dva naslova u istom povezu: knjiga prva 1. Odabrane Pesme Branka Radičevića izdanje za narod odabrao Stevan V.Popović ..96.strana knjiga druga 2.Pesme Branka Radičevića najnovije i potpuno VII.izdanje .........160 strana
Tematika: Književnost
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Jezik: Srpski

Pesme Branka Radičevića 1.i 2.izdanje 1881.g Novi Sad *6297*11-2022
dva naslova u istom povezu:
knjiga prva
1. Odabrane Pesme Branka Radičevića izdanje za narod odabrao Stevan V.Popović ..96.strana
knjiga druga
2.Pesme Branka Radičevića najnovije i potpuno VII.izdanje .........160 strana
izdavač: Izdanje Srpske knjižare Braće M. Popovića u Novome Sadu.1881.g
Tvrd povez platno,ćirilica, 96 +160.strana,format: 19 x 13 cm,težina 215.grama
stanje: vrlo dobro-na 3 do 5 strane-sanirano stikom blago zacepljenje-nema ispisivanja,strana 17. sanirano zacepljenje donjeg ćoška stranice 1x 1 cm
1. Odabrane Pesme Branka Radičevića izdanje za narod odabrao Stevan V.Popović .1881.g.........96.strana
pesme:
Devojka Na Studencu, Putnik i tica, Cic, Ajduk, Sretni Pastir, Molitva, Želja, Jadna Draga, Jadna draga, Rane , Jadi iznenada, Đački Rastank , Beračice, Ubica u neznanju, Srpsko momče , Na Moravu , Gojko, Hajdukov grob, Kad Mlidijah Umreti

2.Pesme Branka Radičevića najnovije i potpuno VII.izdanje .1881.g........160 strana
pesme:
Putnik Na Uranku, Noć Pa Noć, Tuđin, Putu Kraj, Vragolije, Dragi, Neka Sunca, Slatke Misli, Kletva, ? , Put, Natpisi, U spomenicu, Njeni Jadi, Ukor, Dva kamena, Moje Sunce, Perivoj, Stojan, Uroš, Utopljenica, Osveta, Odlomci, Prepisi iz jednog malog eposa, Tuga i opomena, Pesme svom umrlom bratu Stevanu, Pismo u stihovi, Petru Petroviću Njegošu
* * *
Branko Radičević (Brod na Savi, 28. mart 1824 — Beč, 1. jul 1853) je bio srpski romantičarski pesnik.
Radičević je uz Đuru Daničića bio najodaniji sledbenik Vukove reforme pravopisa srpskog jezika i uvođenja narodnog jezika u književnost. Napisao je pedeset četiri lirske i sedam epskih pesama, dva odlomka epskih pesama, dvadeset osam pisama i jedan odgovor na kritiku. Branko Radičević je pored Jovana Jovanovića Zmaja i Laze Kostića bio najznačajniji pesnik srpskog romantizma. U spomen na pesničku tekovinu B. Radičevića svake jeseni na Stražilovu, u Sremskim Karlovcima i Novom Sadu održava se manifestacija Brankovo kolo.
Brankov otac Todor je bio carinski činovnik, ali se takođe bavio i književnošću i preveo je sa nemačkog jezika Šilerovog „Viljema Tela“. Branko je imao brata Stevana i sestru Amaliju, koja je umrla u drugoj godini života. Majka Ruža (* 1802 - † 1833)[6] umrla je prerano od tuberkuloze, kada je Branko bio dete. Baba po ocu bila je Stana rođena Stajčić u Kupinovu 1781. godine.
Branko Radičević je bio sledbenik ideja Vuka Karadžića. Svoju zbirku pod nazivom „Pesme“ napisao je na narodnom jeziku. Branko Radičević je bio vesele naravi i pisao je najpre ljubavne i rodoljubive pesme. Kada se razboleo, počeo je da piše tužne pesme (elegija).
Dela
Sa Brankom Radičevićem su u nacionalnu književnost prvi put ušle pesme sa izrazito lirskim motivima i raspoloženjem. Te pesme su prvenstveno pevale o radosti i lepotama mladosti. Ipak, veći deo svojih pesama, kao što su Kad mlidijah umreti ili Đački rastanak, Radičević je pisao kao elegije (tužne pesme). U jeku Vukovih polemika sa protivnicama reforme srpskog jezika, Radičevićeva prva zbirka pesama je dokazala da se i na narodnom jeziku mogu ispevati umetničke pesme.
Najpoznatije Radičevićevo delo je poema Đački rastanak, u kojoj je opevao Frušku goru, đačke igre i nestašluke. Elegija Kad mlidijah umreti, objavljena posle Radičevićeve smrti, je jedna od najlepših elegija u srpskoj književnosti, u kojoj je pesnik predosetio blisku smrt.
Pored lirskih pesama, ljubav prema narodnoj poeziji uputila je Radičevića i na pisanje epskih pesama. Dve epske pesme izašle su 1851. godine kao druga zbirka pesama. Ostale neobjavljene pesme su izdane u zbirci iz 1862. godine. Branko Radičević se prvenstveno ugledao na narodnu deseteračku pesmu i na Džordža Bajrona,[16] ali nije uspeo da stvori ozbiljnija umetnička dela, pa njegov rad nije doživeo slavu njegovih lirskih pesama.
Kao pristalica Vukovih shvatanja, Radičević je napisao alegorično-satiričnu pesmu Put, uperenu protiv pseudoklasičarske poezije i starog književnog jezika. U prvom delu pesme Radičević ismeva najvećeg Vukovog protivnika Jovana Hadžića, a u drugom delu pesme se veličaju reforme Vuka Karadžića.
Zbirke pesama
Pesme I (1847).
Pesme II (1851).
Pesme III (1862, posthumno)